Uzun Yolculuklar Gerek Bize

Uzun bir yolculuk gerekmiş meğer insana kendini bulması, yaşamaya devam etmesi, en önemlisi de nefes alması için.. Yollar bittikçe, manzaralar arkada kaldıkça tam mutsuzluğu başlarken yeni bir yol yeni bir manzara olduğunu görerek yeniden umudunu tazelemesi için.. Aslında geçilen her yolun görülen her manzaranın bir sonrakine gebe olduğunu anlaması için.. Tek başına ya da dostlarla farketmez çünkü kendi içinde zaten yalnız kalabiliyor insan.. Gecesi ayrı gündüzü ayrı yollarda geçmişin nefretinden kurtularak yeni sayfalar açabilmeli.. Sonsuz galakside yaşadığı yerin küçüklüğüne şaşırıp kendisinin nokta kadar bile yer kaplamadığını bilmeli.. Ama şunu da unutmamalı o noktanın her bir hareketi bir kelebeğin kanat çırpışı misali galakside en umulmadık mucizelere yer açan sihirli bir etki.. 
Yolların kıvrımları geldikçe geride bıraktığı izleri düşünmeli ve insan hayatına dokunmanın ne kadar önemli olduğunu hissetmeli.. Bunu yaparkende kendinden ödün vermemeli.. Neden mi? Biz insanoğluyuz zaaflarımız, isteklerimiz, hayallerimiz, kıskançlıklarımız tıpkı alışveriş fişlerimiz misali.. Uzadıkça uzayan her alışverişde arttıkça artan hepsi.. Aldıkça alasımız gelir sürekli.. Onda olan bende de olmalı, her biri farklı olmalı hatta dolapta yedeğinde yedeği olmalı.. Bu düşünce yoksa kendimizi çıplak sunmaktan korkmamız mı.. ? Ha sakın yanlış olmasın çıplaklıktan kastım üzerinde kıyafet olmaması değil aksine üzerimizdeki kıyafetlerle iç dünyamızı da kapatmak istememiz ve insanlardan önce kendimizi aldatmamız.. 
Korkuyoruz çünkü yollar gittikçe içimizdekiyaraların dışa çıkmasından yara bantlarının sökülmesinden kırıklarımızın üzerine kırık eklenmesinden korkuyoruz gerçeklerden kaçıyoruz yollar ileri gittikçe biz geriye koşuyoruz tıpkı yürüyen merdivene ters binmek misali..
En güzel kıyafetleri giyip en güzel saçı makyajı yapmak istiyoruz tıpkı bir şizofren gibi ya da bi palyaço gibi.. İçimiz farklı dışımız çok farklı yaşıyoruz.. Yollar ilerledikçe küfürler savurup inkar ediyoruz içimizi.. Halbuki kim istemez ki içindekini dışında yaşamayı.. Bi istemiyoruz belli ki. Bazen bi komşu sözünden bazen bir yabancı bakışından bazen de kendi kuruntumuzdan çekinip kaçıyoruz.. Bize verilen nefeslerin her bir saniyesini kendi yolculuğumuzda başkaları için harcıyoruz.. 
Dilerim ki herkes kendi yolculuğunda kendi manzaralarını izlerken kendisi nefesini kendisi için harcar.. İyi ve Uzun Yolculuklar..

Liste..

Bir listesi olmalı insanın tüm insanlardan sakladığı.. Hayatta yapmak istediklerinin listesi.. İşte ben bunları yaparmak istediğim ve yapacağım için benim dediği.. İster Ölmeden önce yapılacak 100 şey desin buna isterse hayalleri hayata geçirme listesi.. Ama mutlaka bir listesi olmalı.. Her yeni güne uyanmak için bir nedeni.. Bu bazen dünyanın öbür ucuna gitmek olsun bazense ufacık bir tebessüm alabilmek.. Saklasında bu listeyi diğer insanlardan.. Çünkü insan insana çoğu zaman destek yerine köstek olur.. Yapamazsın der, dalgageçer, saçmalama der, hayal bunlar hep gerçek dünyada yapamazsın der, kısacası seni düşürmek için yarı yoldan çevirmek için der de der...
Tıka kulaklarını ne yapmak istiyorsan otur hayal et önce sonra yaz tek tek bir deftere.. Bi bak ardından hangisini şu anda yapabiirsin hangisinin biraz daha zamnı var bu dünyada. Sonra tek tek yapmaya başla her birini.. Her koyduğun tik için otur yaz içinden geçenleri.. Bugün listemden bir madde daha gitti ve o hayalimi gerçekleştirirken şunları hissettim de.. İster bi cümle yaz, ister bi kelime, yazmayı seviyorsan da sayfalarca anlat hissettiklerini..
Pes etmeye yakın zamnalarında aç defterini bak te k tek hangilerini yapmışsın diye ve yaparken neler hissetmişsin diye.. Söz uçar yazı kalır derler ya sende yazdıklarından gör kendini.. Gör ki aslında neler neler yapabildiği hayatta ne olmak neler yapmak istediğini hatırla ve insanların seni sokmak istedikleri kalıba girme..
Neden mi..? Çünkü insanlar korktukları ya da kendi hayallerini gerçekleştirdiğini gördükleri insan ları dipe çekmek ister katlanamaz bu görüntüye.. Onlar hayal kurar başkası yaşar onlara göre.. Arkada yatan onlarca milyonlarca engeli nasıl aştıklarını bilmezlerde kıskançlıklarından bir çırpıda siler geçerler geçmişe.. O yüzden yeri geldiğinde ne kadar sevilirse sevilsin bırakılmalı bazı insanlar bazı yerler yada takılı kalınan zamnalar ki defterden bir madde daha yaşanılsın hissedilsin diye..
Ee hadi o zaman hayalleri listelemeye..